FESTEBOYEN III

Gdy na początku marca 2006 roku rosyjscy specjaliści przewidywali tragiczny w skutkach, globalny kryzys gospodarczy, kreml wprowadził doktryny obowiązujące całą armię rosyjską oraz jej zagranicznych sprzymierzeńców
Do końca listopada militarni sprzymierzeńcy Putina zajmowali już wszystkie strategiczne punkty na Białorusi, Ukrainie, obwodzie kaliningradzkim, Afryce północnej, Iranie, Egipcie oraz na wschodnim wybrzeżu Azji.
Zgodnie z założeniami rosyjskich sceptyków, kryzys dał się we znaki na całym świecie. Pierwsze ogniska kryzysu zaobserwowano w Stanach Zjednoczonych. Szybko los północnej ameryki podzieliła Europa zachodnia. Wschodnia część starego kontynentu miała dopiero odczuć ból globalnej choroby.

    1 stycznia 2007r. wojska rosyjskie, wraz z Egiptem i Iranem, w celu pozyskania dodatkowych pól naftowych, zaatakowały Arabię Saudyjską, tego samego dnia wojska sprzymierzeńców wschodu osiągnęły pełną mobilizację we wszystkich rejonach.
Apelacje Unii Europejskiej, NATO oraz ONZ, nie dały zamierzonych efektów i 15 lutego armia Iracka wraz z częścią kontyngentu wojsk sprzymierzonych uderzyły na pozycję agresorów na bliskim wschodzie.
trzy dni później, wojska sojuszu wschodniego, w odpowiedzi na tą interwencję uderzyły na Europę, operując z tajnych baz na północy czarnego kontynentu.

13 marca padł Rzym
16 marca poddał się garnizon bazy lotniczej w Istambule
27 marca padły Wiedeń i Bratysława
1 kwietnia zrównano z ziemią Berlin
3 kwietnia zajęto Warszawę

Wojska NATO broniły się na zachodniej granicy Niemiec, oraz na północ od Florencji
Świat spoglądał w niepewności na wschodnie wybrzeże Azji, gdzie wojska wschodniego przymierza nie podejmowały żadnych ruchów.
Stany zjednoczone nie mogły przerzucić swoich wojsk do Anglii i Francji w obawie przed inwazją na zachodnie wybrzeże.

    W Europie wojska Unii Europejskiej stawiały coraz mocniejszy opór agresorom. Królewskie  wojska lotnicze Wielkiej Brytanii dwukrotnie zbombardowały terytorium Rosji.
30 kwietnia z głębi Rosji wystrzelono 2 rakiety z głowicami atomowymi.
- Pierwsza rakieta uderzyła w Londyn, niszcząc całe dowództwo zjednoczonej armii UE.
- Druga rakieta wycelowana została 10 kilometrów na północ od Strasburga, w miejsce centralizacji europejskich sił defensywnych.
1 maja armia amerykańska wraz z kanadyjskimi i królewskimi siłami zbrojnymi Australii uderzyły na całej linii wschodniego wybrzeża Azji. Tego dnia po raz pierwszy oficjalnie użyto stwierdzenia „Trzecia Wojna Światowa”
Od tej pory wojska NATO walczyły ramię w ramię o wolność i niepodległość, występując przeciw neokomunistycznym rządom Sojuszu Wschodniego.
10 lipca w szeroko zakrojonej, tajnej operacji wojsk specjalnych NATO zniszczono pozostałe rosyjskie głowice atomowe.
Wschodni sztabowcy zdawali sobie sprawę, z tego jak wielki cios im zadano. Rosyjski as strategiczny stracił rację bytu. Zmobilizowano wszelkie rezerwy, dzięki czemu trzykrotnie wzmocniono oba fronty. Natowska kampania azjatycka wykrwawiała się , na oczach całego świata, brakowało rezerw odwodowych. Jedynym pocieszeniem był fakt, iż 20 października KSW podpisał kapitulację na froncie południowym. 420 tys. komunistycznych żołnierzy dostało się do niewoli, z czego 21tys. oficerów i generałów rozstrzelano za zbrodnie wojenne.
Na froncie zachodnim nastąpił przełom na korzyść wojsk NATO. Do końca 2007 roku wojska sprzymierzone zajęły cały zachodni brzeg Dniepru. Linia frontu ciągnęła się jeszcze daleko na północ aż do samego Sankt Petersburga. Niestety jednak, pozostawiając za sobą spalone szczątki europy XXI wieku.

    Jednak wojska amerykańskie, wraz z Kanadą i Australią u boku, wykrwawiały się w starciu z wojskami ChRL, Korei północnej oraz Rosji. Miażdżąca przewaga komunistów zepchnęła NATO na wybrzeże i zmusiła do odwrotu  za ocean. Od tej pory front wschodni istniał tylko w centrach dowodzenia operacjami specjalnymi.
    Światowe siatki terrorystyczne natychmiast zaczęły układać w sztabach swoje teorie przyszłości powojennej europy. W czasie wojny terroryści mieli siać zamęt i zniszczenie na tyłach wojsk NATO oraz podjudzać ludność cywilną przeciwko zachodnim rządom.
Zaraz po wojnie światowy terroryzm, z czerwoną gwiazdą na piersi, miałby się zjednoczyć i zaprowadzić swoje reguły w nowej europie.
Pierwszy zamach miał miejsce w stanach zjednoczonych. Zamachowiec samobójca zaatakował w pentagonie – nowej siedzibie NATO.
Tego typu zamachy powtarzały się przynajmniej raz w tygodniu na terytorimu całego sojuszu północnoatlantyckiego. Ludność dość szybko zaczęła obwiniać za obecną sytuację rządy swoich państw, jednak KSW nie udało się doprowadzić do wojny domowej w europie.

    Wojna toczyła się do 23 stycznia 2009 roku, kiedy to obie strony wyniszczone walką, postanowiły zakopać topór wojenny.  Główną przyczyną rozejmu był brak środków na dalsze działania. KSW wystąpił do NATO z propozycja rozejmu mając ogromnego asa w rękawie. Mimo, iż komuniści dysponowali nędznymi resztkami swojej potężnej armii, mieli jeszcze szanse na „pokojową” rusyfikację pogrążonej w chaosie europy.

    Zaledwie 400 tysięczna armia NATO miała niewielkie szanse na dopilnowanie porządku na zachodzie.
Cywile wraz z islamistami na czele postanowili sami zaprowadzić porządek w swoich ojczyznach.
Na domiar złego Komuniści zaoferowali pomoc w odbudowie administracji poszczególnych państw, co skłoniło cywili do kierowania się ich ideami.
Rządowe wojska stawiano na pozycji publicznego wroga numer jeden. Rosło powszechne przekonanie o winie polityków z UE oraz NATO.
Na kontynencie europejskim doszło do międzynarodowej rewolucji.


        Światowe siatki terrorystyczne, które razem rozpoczynały przygotowania do przewrotu w europie, szybko nastawiły się wrogo do siebie nawzajem.
Wymieszane wojska NATO skoncentrowały się w niewielkich grupach broniąc resztek ideałów jakie im pozostały.
Natowscy sztabowcy jedyną szansę widzieli w marnym wyposażeniu i kłótliwości partyzantów.
Cywile pozbawieni łączności,  ubrani w byle jakie stroje maskujące, wyposażeni w przeróżną broń i podzieleni na kilkadziesiąt różnych obozów, stanowią większość ludności znajdującej się obecnie w europie.
Przeciwko nim staną żołnierze NATO posiadający olbrzymie doświadczenie bojowe, komunikację radiową oraz zorganizowane struktury wojskowe, jak również dyscyplinę.  Dzięki tym cechom, nawet niewielki oddział może stawić czoła przeważającym siłom przeciwnika.
Lecz już zdarzało się w historii, że nie zorganizowana na pozór zbieranina, przykładem może być znane w niewielkim narodzie środkowej europy, pospolite ruszenie, rozgramiała potęgę zdawać by się mogło nie do pokonania.

FESTEBOYEN IV

Cykl operacji wojsk NATO w Europie środkowej, zakończył się absolutnym fiaskiem, przez co wszystkie znaczące placówki polityczne i militarne, ewakuowano za ocean żołnierzom pozwolono wycofać się na bezpieczne pozycje na zachodzie Europy.
Oznaczałoby to jednak pozostawienie ludności cywilnej w środkowej Europie bez opieki militarnej, co mogłoby oznaczać szeroko zakreśloną eksterminację.W rezultacie na środkowej części kontynentu, pozostały wyczerpane ostatnimi walkami i zdziesiątkowane przez sztabowe decyzje, grupy ochotników.
Wojskowa zbieranina z przeróżnych armii, o różnych poziomach przeszkolenia, schroniła się w ruinach miast, lasach oraz w górskich jaskiniach.
Nadrzędnym zadaniem wojsk rządowych było zorganizowanie podstawowych administracji wojskowych oraz kontrolowanie Komunistów, w szczególności w kwestii łamania praw człowieka.

Sytuacja rysuje się na tyle poważnie, że ochotnicy zmuszeni są do wykonywania działań z ukrycia, unikając spotkań z większymi oddziałami milicji partyzanckiej.
W sztabowcy za wszelką cenę chcieli utrzymać pozorny pokój jaki od kilku miesięcy utrzymywał się pomiędzy NATO i KSW.Wielu żołnierzy, widząc brak reakcji polityków zachodnich na okrucieństwa zadawane prorządowej ludności przez milicję, postanowiło wziąć sprawy w swoje ręce.
Mimo konkretnych rozkazów napływających z zachodu, wyżsi rangą oficerowie okręgu „Masuria”, postanowili zebrać wokół siebie jak najwięcej zbulwersowanych i praworządnych dowódców ukrywających się wojsk.Tym sposobem oddział „Masuria” został skreślony z list administracyjnych NATO i tę niewielką garstkę żołnierzy oficjalnie traktowano jako zaginionych.
Polityce zachodu dało to bezpieczeństwo w negocjacjach z komunistami, żołnierzom „Masurii” zabrało możliwość pobierania zaopatrzenia, oraz wsparciaNajwiększe szanse przetrwania oddziału, dałoby zajęcie jednego z ufortyfikowanych punktów obrony KSW.
Zajęcie takiego punktu pozwoliłoby na uzupełnienie zaopatrzenia oraz możliwość kontaktu z głównym sztabem. Tę niezwykle odważną operację okrzyknięto nieoficjalnym kryptonimem „SUPRESUM” a jej rozpoczęcie zaplanowano na 10.09.2010r.
Największe szanse przetrwania oddziału, dałoby zajęcie jednego z ufortyfikowanych punktów obrony KSW. Zajęcie takiego punktu pozwoliłoby na uzupełnienie zaopatrzenia oraz możliwość kontaktu z głównym sztabem. Tę niezwykle odważną operację okrzyknięto nieoficjalnym kryptonimem „SUPRESUM” a jej rozpoczęcie zaplanowano na 10.09.2010r.
Przyszłość pokarze czy może tym razem niewielki, zdeterminowany oddział NATO poradzi sobie z przytłaczającą potęgą KSW0.09.2010r.


FESTEBOYEN V

Konflikt, który wybuchł 1 stycznia 2007r. obecnie przeszedł w sporadyczne starcia wojsk sprzymierzonych z lokalnymi partyzantami. Wojska KSW jedynie sporadycznie i nieoficjalnie wspierają komunistycznych partyzantów z całego świata, którzy to dalej, chętnie noszą na ramieniu skrzyżowane kałasznikowy na czerwonej gwieździe. Występki te, są srogo karane zarówno przez żandarmerie wojsk zachodnich, jak i dowództwo KSW.

Dziś już mało kto, oficjalnie wspomina o globalnym konflikcie, jednak wciąż większość państw świata podtrzymuje, ogłoszony w 2007 roku, stan wojenny.
W październiku 2010r. Moskwa wystąpiła z propozycją porozumienia do sztabowców z Waszyngtonu. Ponieważ racjonalnie rzecz biorąc, komuniści odnieśli sukces na froncie europejskim, to właśnie oni mieli decydujące zdanie w tym newralgicznym dokumencie.
Poniżej znajduje się skrót najważniejszych, pod względem militarnego punktu widzenia, decyzji porozumienia.
•    Do końca 2010 roku, Waszyngton musiał wycofać 90% etatowego składu swojego kontyngentu z Europy
•    Wyżej wymienione 10%, NATO musiało rozłożyć we wszystkich 27 krajach byłej Unii Europejskiej. Wojska NATO mogły posiadać jedynie 27 baz wojskowych i to Rosjanie mieli zdecydować, w jakich krajach będą się one znajdować. Wszystkie bazy miały przejść pod nadzór i dowództwo ONZ i znajdować się nie bliżej niż 1000km. Od granicy politycznej nowopowstałego związku federacyjnego – KSW
•    Od 17 listopada 2010r. wschodnie granice federacji położone były: Od granic z Egiptem przez Stambuł, wzdłuż granicy byłej Rosji, aż po granice całego półwyspu skandynawskiego. Od południa Federację Komunistycznego Sojuszu Wschodu, ograniczał tylko ocean indyjski, aż po nabrzeża Australii. Jedynymi wyjątkami w Azji pozostały kapitalistyczna Japonia, Korea Południowa oraz Chińska Republika Ludowa.
•    Wojskowe delegacje ONZ miały prawo do corocznej kontroli atomowych baz wojskowych FKSW na terenie całej Europy
•    Duża część komunistycznej partyzantki dostała prawny status Ochotniczej Milicji Obywatelskiej

Opracowano na podstawie „POROZUMIENIE NATO – KSW 04.11.2010r.”

Tak, więc w wigilię 2010 roku, nad pierwszą bazą wojsk NATO została zawieszona błękitna flaga – pojawiła się nadzieja w oczach francuskiej ludności, sprzeciwiającej się komunistycznemu reżimowi. Ostatnią formacją, którą wcielono, został osławiony w ostatnich latach oddział widmo. „Masuria” została zrehabilitowana oraz wcielona w kontyngent wojsk ONZ jako komórka do działań specjalnych, na początku stycznia 2011 roku. Opóźnienia związane z przekształceniem „Masurii” związane były z niechęcią dowódców widma, związaną z polubownym załatwieniem sprawy. Pentagon zakładał jednak, iż ta niezdyscyplinowana formacja, przeznaczona do zadań specjalnych, bardzo się przyda w rejonie o wzmożonej aktywności OMO. Środkowa Europa od wieków była poligonem dla wszystkich konfliktów o większej skali i to właśnie ten teren upodobali sobie wszyscy wielcy dyktatorzy, jako miejsce masowego mordu na ludności cywilnej. Zachód wiedział, iż w przeciwieństwie do pozostałej części starego kontynentu, to właśnie w kraju nad Wisłą potrzebna będzie silna ręka w szeregach ONZ.
Ze względu na sytuację oraz wygodę, Moskwa nie kontrolowała tego rejonu i stosunkowo łatwo było zorganizować tu operacje militarną na dużą skalę, nie drażniąc przy tym Kremla. Z końcem stycznia 2011 roku, w Polsce miał miejsce głośny mord wykonany przez OMO na ludności cywilnej, co stało się doskonałym pretekstem na rozpoczęcie długo wyczekiwanej operacji „SUPRESUM” (Operacja „SUPRESUM” została odwołana w sierpniu 2010r. przez widmo „Masuria” z powodu braku odpowiedniego zaplecza oraz wyposażenia). ONZ z siedzibą w Nowym Jorku rozpoczął dyskusje na ten temat z władzami FKSW, która z przyczyn politycznych musiała zgodzić się na uspokojenie barbarzyńskiej OMO i wydała dekret, zakazujący jakiegokolwiek wsparcia ze strony wojska dla milicji. Każdorazowa, samowolna pomoc dla tejże, zdemoralizowanej formacji miała być surowo karana.

Mimo otwartej niechęci wobec zachodu, Rosjanie nie mogli sobie pozwolić na oficjalne poparcie dla ludobójstwa i 2 lutego 2011r. ogłosili strefę zamkniętą w promieniu 500km. od miejscowości Piątek, położonej pomiędzy Łodzią a Kutnem.
Oczywiście nieoficjalnie, za pomocą tajnych agentów, władze rosyjskie wysyłały wsparcie i zaopatrzenie do strefy. Okręg ten nazwano od miejscowości centralnej i tak, obie strony konfliktu z 2007 roku przyjęły dla strefy nazwę „Friday Zone” (ros. Zоны Пятница)
ONZ również oficjalnie nie popierał działań oddziału widmo i wielokrotnie, pod pretekstem kontroli działań operacyjnych „Masurii”, wysyłała do zony agentów CIA. Prawdziwym celem takich kontroli, było nadzorowanie i wsparcie, planowanym na przyszłość operacji militarnych, znajdujących swój początek na kartach „SUPRESUM”.
Wojska zachodnie nie mogły jednak bezpodstawnie rozpocząć działań na szeroką skalę. „Masuria” jako główny cel, według strategów NATO, miała obrać działania zaczepne, jednak założenia dowództwa nie pokrywały się z intencjami żołnierzy.